Hermopolis’li Ogdoad (Khmunu); Hermopolis, Yunanca “Hermes şehri” anlamına gelir.
Yunanlılar buraya bu adı, tanrıları Hermes ile ilişkilendirdikleri tanrı Thoth’un önemli bir kült merkezi olduğu için verdiler, ancak Mısırlılar burayı Khmunu (“Sekizlerin Şehri”) olarak biliyorlardı.
Ogdoad, sekiz tanrı, dört tanrı ve onların eşlerinden oluşan bir sistemdi (dört rakamının bütünlüğü temsil ettiği düşünülüyordu).
Her bir çift, dört yaratıcı gücün veya kaynağın erkek ve dişi yönlerini temsil ediyordu.
Nun ve Naunet ilkel suları temsil ediyordu;
Heh ve Hauhet sonsuzluğu temsil ediyordu; Kuk ve Kauket karanlığı temsil ediyordu; ve Amun ve Amunet havayı (veya gizli olanı) temsil ediyordu. Ancak tanrılar bir kaynaktan diğerine farklılık gösterir.
İlkel karanlık bazen Gereh ve Gerehet tarafından temsil edildi ve Heh ve Hehet bazen muhtemelen ilkel suların akıntılarını temsil eden kaos güçleri olarak dahil edildi. Amun kendi başına bir yaratıcı tanrı olarak öne çıktığında, o ve Amunet’in yerini boşluk tanrıları Nia ve Niat aldı.
Tanrılar genellikle kurbağa başlı olarak tasvir edilirken, tanrıçalar yılan başlı olarak tasvir edilmiştir. Sadece Amun, ilkel bir güçten daha fazlası olarak görülmeye devam etti. Nun’dan hâlâ sık sık bahsedilirken, yalnızca Kaos sularının temsili olarak anılırdı.
Bu sekiz element etkileşime girerek bir patlamaya (Büyük Patlama?) neden oldu ve açığa çıkan enerji patlaması ilkel tümseğin (Hermopolis’te bulunan, ancak başlangıçta “Alev Adası” olarak biliniyordu) sudan yükselmesine neden oldu. Ogdoad’ın tanrı ve tanrıçalarının Altın Çağ boyunca dünyayı yönettiği düşünülüyordu.
Öldüklerinde “Duat”ta (ya da “Tuat” – Yeraltı Dünyasında) ikamet ettiler. Nil’in akmaya devam etmesini, su baskınlarının her yıl gelmesini ve güneşin her gün doğmasını sağladılar.
Dört merkezi yaratılış miti vardır. Birincisi, dünyanın Ogdoad tanrıları tarafından yaratılan kozmik bir yumurtadan doğduğuna inanıyordu. Güneş henüz doğmadığı için görünmüyordu. Açıldığında, güneş tanrısı Re’nin bir yönü olan “ışık kuşunu” ortaya çıkardı (bazen yumurtanın Amun ve Amaunet ile ilişkilendirilen hava içerdiği söylenir).
Alternatif olarak, yumurta, Gengen Wer ( bu formu bir yaratıcı tanrı olarak alan Amun ile ilişkilendirilen ilkel kaz) adı verilen göksel bir kaz tarafından yumurtlandı . Ra yumurtadan çıktığında dünyayı ve içindeki her şeyi yarattı.
İkinci versiyon, yumurtanın bir ibis ( Thoth için kutsal bir kuş ) tarafından bırakıldığını söyler. Bununla birlikte, Thoth kültü orijinal Ogdoad mitinden sonra gelişmiştir, dolayısıyla bu hikayenin Thoth’u önceden var olan Ogdoad’a (bazen “Thoth’un ruhları” veya “Doğulu Ruhlar”, her sabah güneşin doğmasına yardım eden sekiz babun).
Üçüncü efsane, “İki Bıçak Denizi”nin (Hermopolis’teki tapınağa yakın bir göl) sularından bir nilüfer çiçeğinin çıktığını belirtir. Yapraklar, daha sonra dünyayı yaratan Re’yi ortaya çıkarmak için açıldı.
Dördüncü efsane de benzerdir, ancak taçyaprakları açıldığında bir bok böceğinin (Khepri – yükselen güneşin simgesi) ortaya çıktığına inanılır. Bok böceği, gözyaşları ilk insanı oluşturan genç bir çocuğa dönüştü.
Oğlan genellikle Nefertum (“genç Atum “) olarak kabul edilir, ancak Re ve Horus Re- Horakhty olarak birleştiğinde, çocuk bazen bebek Horus olarak kabul edilirdi .
Hermopolitanlar, yaratılış teorilerinin Mısır’daki diğerlerinden daha eski olduğunu ve hem güneşi hem de Atum’u doğuranın Ogdoad olduğunu iddia ettiler .
Ogdoad ile Pentateuch’ta (Eski Ahit’in ilk beş kitabı) bulunan dünyanın yaratılışının tanımı arasındaki benzerliği not etmek ilginçtir.
