Ninegal (Mezopotamya Mitolojisi)

Ninegal (Mezopotamya Mitolojisi)

Ninegal ( Ninegalla olarak da yazılır ) veya Belat Ekalli ( Belet-ekalli ), saraylarla ilişkilendirilen bir Mezopotamya tanrıçasıdır .

Hem sümerce hem de Akadca adı “saray hanımı” anlamına geliyor.

Ninegal ibadeti Mezopotamya’dan doğuda Elam’a , batıda Suriye ve Hitit İmparatorluğu‘na yayıldı. 

Özellikle Mari ve Katna’da hürmet görüyordu ve eski Suriye’nin panteonundaki varlığı nedeniyle Hurri dinine de dahil edilmişti . Hurriler onun adını Pentikalli ( Pendigalli ) olarak yazmışlardır .

Özellikle edebi eserlerde Ninegal, İnanna’nın bir sıfatı olarak işlev görebilir ve başka bağlamlarda da birbirleriyle ilişkilendirilebilir. Bununla birlikte, artık genel olarak köken olarak farklı tanrılar oldukları varsayılmaktadır. Ek olarak, Ninegal hapishanesi Nungal ile ilişkilendirilebilir .

Karakteri

Geçmişte Ninegal’in İnanna’nın bir biçimi olduğu ya da Thorkild Jacobsen’in ileri sürdüğü gibi , adın önerilen bir hieros oyunları töreninde İnanna’ya atandığı öne sürülürken, bugün Ninegal’in başlangıçta bir olarak geliştiği daha makul kabul ediliyor. 

Kralların ve valilerin saraylarının koruyucu ilahı olarak hizmet eden ve rolü onların egemenliğini garanti altına almak olan belirgin küçük tanrıça. 

Edebi eserlerde ancak MÖ ikinci ve birinci bin yılda bir sıfat olarak işlev görmeye başladı. İdari metinlere göre Ninegal ile ilişkilendirilen mücevher gibi çeşitli kült nesnelerinin İnanna’ya adananlarla aynı olmadığına işaret edilmiştir. 

Ninegal ile İnanna’yı tanımlayan en eski kaynak, ondan Sin’in kızı olarak bahseden Isın-Larsa pantolon ait bir yapı yazıtı olabilir . Nippur tanrı listesinde o ve Ninsianna farklı bir bölüme yerleştirilse de, tanrı listelerinde Ninegal genellikle İnanna tezahür gruplarının yakınında görünür .

Belat Ekalli/Ninegal , kendi kocaları söz konusu olduğunda diğer ilahi eşlere ( Aya , Shala ) veya söz konusu olduğunda görevli tanrıça Ninshubur’a benzer şekilde, dua eden bir tapan ile kocası Uraş arasında bir aracı olarak hareket etmesi için yalvarılabilirdi. İnanna.

İbadet

Ninegal’in bilinen en eski tasdiki, Early Dynastic Tell Fara’dan bir tanrı listesinden gelir ve burada, isimleri belirsiz olan iki tanrı arasında görünür. Diğer erken referanslar arasında Nammaḫ-abzu’nun bir hizmetkarına, Nippur’dan bir ensi’ye ve Ur’un yerel takvimindeki bir ay adına ait bir ithaf yazıtı yer alır . 

Gudea’nın hükümdarlığı sırasında , Ninegal’e bir tapınağın bulunduğu Lagaş’ta tapınılırdı . O şehirden ona olan popüler bağlılığın kanıtı, kendilerinden ” Ninegal’in hizmetkarı ( arad )” olarak söz eden iki küçük yetkiliyi içeriyor.

Ur III kısıtlaması ait çok sayıda kanıt bilinmektedir ve o sırada güney Mezopotamya’nın tüm büyük şehirlerinde Ninegal’e tapıldığı varsayılmaktadır. 

Ur III hanedanının ilk kralları Ur-Namma ve Şulgi’nin Ninegal kültünün aktif katılımcıları olduğuna dair kanıtlar var. Ayrıca Nippur ve Puzrish-Dagan’dan adak listelerinde de yer alır . 

Ona adanmış bir tapınak, Egalmah (Sümerce: “yüce saray”), muhtemelen Ur-Namma tarafından inşa edilmişti, Ur’da vardı. Warad-Sin’in daha sonra onu tıbbi müdahalesiNinisina’nın tapınağı olarak yeniden inşa etmesi mümkündür . 

Umma’da başka bir Ninegal tapınağı vardı . Bu şehirde, görünüşe göre merhum ensis için yapılan adaklarla yakından ilişkiliydi. Ur III döneminde bu tanrıçaya tapınmayla ilgili diğer kanıtlar, ona Eresh’ten adanan kült gereçlerinin ayrıntılı bir listesidir.

Akadca adı Belet Ekalli, Assur’dan Ur III dönemi metinlerinde ilk kez doğrulanmıştır . Bu şehirde bir tapınak vardı, Ekinam (Sümerce: “ev, kaderlerin yeri”), ilk olarak onu yeniden inşa eden Amar-Sin döneminde vali olan Zariqqu’nun bir yazıtında bahsedilmiştir . 

Orta Asur döneminde I. Adad-Nirari tarafından onarılmıştır . Kaneş’ten Eski Asur metinlerinde onun adını taşıyan bir aydan bahsedilir .