Yediler – Kendilerine özel görevler verilmiş peygamberler; İbrahim, Halil, Musa, Harun, İdris, Yusuf ve İsa.
Yedi Erenler (Yedi kayıp ermiş) ise kutlu yedi kişiyi ifâde etmekte kullanılır. Bunların hürmetine Dünya’nın yok olmadığı inancı yaygındır.
Bir başka tanım ateş, su, toprak, rüzgâr, can(erkek), canan(kadın), çoban(çocuk) olarak Vahdeti tanımlayan birliktir.
Alevilik inancında Üçler, Beşler, Yediler, Onikiler (12 İmam) ve Kırklar (Kırklar Meclisi) sıralamasında önemli bir yeri vardır.
Yedi Ulular
Yedi Ulu Ozan (Yedi Ulu Ozan) – Alevîlik’te söyledikleri deyişler ile Alevî inancını halka anlatan ve yaşadıkları dönemden bugüne Zakirler ve sözlü edebiyat ile ulaştıran kimi hükümdar-şair, kimi halktan birçoğu Ehli Beyt soyundan gelen kişilere denir. Anlayışın kökleri aslında İslam öncesi dönemlere dayanır.
Yedi Rakamı
Türk halk inancında İslâmiyet ile birlikte önem kazanmış bir rakamdır. İslam dininin kutlu sayısı olduğu söylenebilir. Örneğin Kuran-ı Kerim’de göklerin yedi kat olduğu vurgulanır. Kâbe yedi kez tavaf edilir. Hz. Yusuf’un rüyâlarında yedi rakamı (yedi besili inek ve yedi cılız inek gibi) ön plana çıkar. Ayrıca Ortadoğu kökenli dinlerde, özellikle Hristiyanlıkta Tanrı’nın yeryüzünü altı günde yarattığı ve yedinci gün dinlendiği söylenir. Hafta yedi günden oluşur. Bunun dışında gökkuşağında yedi renk ve Büyükayı takımyıldızında 7 parlak yıldız vardır.
Yedi Ulu Ozan
Yedi Ulu Ozan tarihsel süreçte Alevilik, 12 İmamlara bağlılık, dönemin siyasi sorunları hakkında halkı aydınlatan ve o dönem için önemli olan Arapça ve Farsça gibi dilleri de bilmelerine rağmen eserlerini halkın anlayacağı Türkçe dilinde veren ozanlardır.
İnanışa göre hem Alevî inancı uğruna verdikleri mücâdele ve katlandıkları zulüm, hem de edebi eserlerindeki insanları cezbeden içerik nedeniyle kendilerinden sonra gelen tüm ozanları etkilemiş ve artlarında iz bırakmıştır. Sayılan bu sebeplerin yanı sıra birçoğunun Ehli Beyt soyundan gelmesi de bu ozanların bugüne Yedi Ulular olarak gelmesine yol açar.
Cemlerde okunan deyişlerin tamamına yakını bu ozanlara aittir. Artık, bir kutsal miras niteliğinde kuşaktan kuşağa taşınır olan bu deyişlerin eşi görülmedik sanatsal yapısı ve ‘Ulu Ozanlar’ın gerektiğinde ölümden çekinmemeleri ve yapıtları onları halk nezdinde ulu kılmıştır.
