12 Mağaranın Büyüsü; 12 Mağaranın Büyüsü (on iki Mağaranın Kitabı olarak da bilinir) bir Yeni Krallık cenaze töreni metnidir. Her biri farklı sayıda tanrının yaşadığı bir dizi mağarayı tasvir ediyor.
Diğer büyük cehennem metinlerinden farklı olarak, tehlikeli veya tehdit edici varlıkların tasviri yoktur ve suçlunun cezalandırılmasına atıfta bulunulmaz. Bunun yerine, tanrılar ölen kişiye iyilikler ve teklifler sunar.
İlk yedi mağara sadece Osireion’da tasvir edilmiştir ve orada bile sakinler ayrıntılı olarak tasvir edilmemiştir, şematik olarak üçlü gruplar halinde tasvir edilmiştir – mumyalanmış iki erkek figürü ve bir kadın mumya).
Sekizden on ikinciye kadar olan mağaralar çoğunlukla bütün olarak tasvir edilir. Osireion’da kral, tanrılara adak sunmak için diz çökmüş olarak gösterilir ve daha sonraki mağaraların tanrıları ayrı ayrı tasvir edilir.
Diğer versiyonlarda bir tanrı, yanlarında veya altında belirtilen o mağaradaki diğer tanrıların sayısı ile o bölüm için grubu temsil eder.
Metinler genellikle tanrılar tarafından verilen teklifleri veya lütufları detaylandırır (örneğin, Ra, ölüler için serbest hareketin yanı sıra cehennem dünyasında ışık, yiyecek ve içecek ve düşmanlardan korunma sağlar).
Metnin bilinen ilk versiyonu, Amenhotep II’nin (Kahire CG 24742) mezarından bir papirüs üzerinde görünmektedir. Oniki Mağara Büyüsünü oluşturan yazı ve resimler Ölüler Kitabı‘nda da Büyü 168 olarak karşımıza çıkmaktadır.
Saatler Kitabı’nda elementler Ptolemaioslar Dönemi’ne kadar kullanımda kalmıştır. Metin, diğer cehennem metinleriyle açıkça ilişkilidir ve orijinal olarak Ölüler Kitabı’nın bir parçası olarak görülmüştür. Ancak Piankoff, bağımsız bir kompozisyon olarak düşünülmesi gerektiğini ikna edici bir şekilde ileri sürdü.
Metne yalnızca belirli bir başlık verilir, “Osiris NN’nin girmesine izin veren büyü”, bir sürümde (Papirüs BM 10478)
